WAUW! De westkust is echt zoooooo anders dan de oostkust! De oostkust is volgebouwd met dorpjes en steden, overal zijn mensen en auto's. Gezellig, maar niet echt 'natuurlijk' meer. De westkust daarintegen is om de 300 km een dorpje, met vriendelijke mensen die allemaal in de vakantie-stand leven. We zijn nu alweer een paar dagen weg uit Broome. Soms is het vooral auto rijden, maar soms ook echt relaxen en genieten van het mooie weer, de natuur, het strand en zee, de dorpjes etc. Nu ook bijvoorbeeld.

Ik zit op het strand (in mn kapotte strandstoeltje). Het zonnetje schijnt heerlijk, de zee maakt echte zeegeluiden en ik lees mijn boek. Af en toe tuur ik over de rand van mn boek naar het water... Ik zie niets bijzonders en lees weer verder.

Ik zit hier al een half uur. Zouden ze nog komen?? Ik kijk nog een keer naar het water, maar nog ziet het er stil en verlaten uit. De mensenmassa op het strand is ook zo goed als verdwenen. Een paar standvastige mensen staan er nog, maar niet meer met verheugde gezichten zoals een paar uur geleden. Na nog een uur besluiten Jolanda en ik naar het zwembad te gaan, een steenworp verderop. Daar kun je heerlijk zwemmen, in de zee zit nogal wat zeewier. Als ze nog komen, horen we het vanzelf.

En jawel hoor, na een uurtje horen we een schreeuw vanaf het strand. We kijken en inderdaad, er staat een groepje mensen bij elkaar en af en toe zien we een rugvin! Cool!!!! Met onze handdoek om ons heen rennen we ook naar het strand. Daar zijn ze dan eindelijk: de dolfijnen!!!

De dolfijnen zijn echt heel erg dichtbij en er staat iemand die hier werkt tot de knieen in het water. Een van de dolfijnen zwemt heel dicht langs haar heen en kijkt het publiek nieuwsgierig aan. Bijna elke dag komen hier aan dit strand in Monkey Mia een of meerdere dolfijnen. Als ze langer dan 20 minuten blijven dan worden ze gevoerd. Het zijn wilde dieren en dus is er geen garantie dat ze elke dag komen. Ze mogen ook niet worden aangeraakt. Een beetje verderop zwemmen er nog een paar, deze durven niet zo dichtbij te komen. De 'oppasser' vertelt van alles over de dolfijnen, terwijl deze heerlijk rond zwemmen. Er worden honderden foto's gemaakt. Na twintig minuten komt er een andere oppasser aan met een emmer met 5 vissen. Er worden vijf gelukkige mensen uit het publiek gepikt die de vissen mogen voeren. Helaas zijn wij dat niet. Na het voeren gaan de dolfijnen weer weg. Ze blijven nog een tijdje iets dieper in het water rondzwemmen, en dan vertrekken ze echt. WAUW!!!! WAT EEN ERVARING!!

De volgende dagen hebben we heel veel zon, zee en strand. Elke keer blijven we een een of meer dagen op dezelfde plek en dan trekken we weer verder. Het is heerlijk om zo veel te zwemmen en te zonnen, en er zijn daarnaast ook nog eens heel veel snorkelplekken. Mooi koraal en nog mooiere vissen. Helaas heeft de cycloon zijn werk ook gedaan: het zicht is op sommige plekken vrij slecht en duiktrips worden afgeblazen. Maar ook zonder duiktrips en slechter zicht is het nog steeds super gaaf. Op een gegeven moment heb ik zelfs een haai gezien! Niet zo'n grote joekel, en ook niet gevaarlijk (volgens de locals, zolang je ze maar met rust laat). Ik schat hem ongeveer anderhalve meter lang. Echt cool om die beesten gewoon in het wild te zien, maar ook best wel eng.. ben dus flink bij hem uit de buurt gebleven. De volgende dag als we op een uitkijkpunt staan zien we diep onder ons de zee met wel minstens 30 haaien!!! En deze zijn WEL echt groot, hier wil je echt niet tussen zwemmen! Maar natuurlijk wel supercool om te zien.

***

We zijn in Perth!

We hadden allebei eigenlijk geen zin om deze grote stad binnen te gaan. Vooral met de auto is het vaak een drama: we hebben niet echt een duidelijke stadsplattegrond, het is mega druk en als je niet precies weet waar je heen moet is dat niet handig. Daarnaast is er nergens in het centrum parkeerruimte te vinden, dus kunnen we beter de auto 'ergens' parkeren, de bus/trein pakken en hopen dat we de auto later weer kunnen vinden.

Nouja, we hadden eerst besloten om naar Rottnest te gaan, een klein eiland een paar km vanaf de kust van Perth. Leuk feitje trouwens: Rottnest is ontdekt door een Nederlander die de Quokka's ( soort kleine kangaroe waarvan er honderden wonen) voor ratten aanzag en het Rattennest noemde. Gedurende de jaren is het Rottnest geworden.

Anyway, we boeken een campsite op het eiland en even later zitten we op de boot. Rottnest is 11 km lang en echt een touristisch eiland. Er zijn erg weinig vaste bewonders en auto's zijn niet toegestaan. Ja ja, dat betekent dus dat we onze trouwe Mitch moeten achterlaten en al onze spullen (inclusief tent en slaapzakken) moeten dragen. Ik besloot om mijn matje achter te laten, Jolanda was de hare vergeten en zo sliepen we een nachtje op de harde grond.

Het eiland zelf was echt fantastisch. Ken je het principe 'kroegentocht'? Nou, dit hebben wij met stranden gedaan. Hup, in de bus naar het strand, na een uurtje snorkelen en zwemmen 'op' naar het volgende strand. Superblauw water, zand zo wit als sneeuw en het zonnetje scheen vrolijk. Heerlijk, wat een dag!

Als we zaterdag weer op de boot terug zitten, kletsen we over wat ons te wachten staat. We hadden van iemand uit Oostwold een adres gekregen van mensen in Perth waar we 'echt even langs moesten gaan als we in de buurt waren'. Dit aanbod was natuurlijk al anderhalf jaar geleden, maar ik had het adres nog in mijn opschrijfboekje staan. Tja, zullen we het doen of niet. We kennen ze natuurlijk helemaal niet, en het is al zo lang geleden... Aan de andere kant, het is altijd leuk om andere mensen te ontmoeten, waarschijnlijk zijn het NLers (aan de achternaam te zien) en het is misschien een goede gelegenheid om Perth te leren kennen. Vrijdag hadden we gebeld en ze leken heel aardig en enthousiast dus hadden we afgesproken om zaterdagavond daar heen te gaan. 'En als jullie blijven slapen kunnen jullie zondag ook mee naar de kerk'. Haha, dat is dan geregeld. Na een 'toevallige ontmoeting' (wij stappen per ongeluk op de verkeerde haven uit, maar zij staan daar op ons te wachten omdat ze in de buurt van de haven waren, al wisten ze niet waar we zouden uit stappen...) kunnen we achter ze aan rijden en zo zitten we even later al Nederlands pratend aan the fish and chips.

We blijven tot dinsdag. In de vrijgemaakte kerk (JA ECHT, VRIJGEMAAKT! Ik wist niet eens dat dat bestond hier in Australie. Ze noemen het 'Free Reformed!) hebben we wat van de jeugd leren kennen. Zo zijn we die morgen ergens op de koffie gevraagd, die avond voor dinner en de volgende dag voor een dagje om Perth in the gaan. De vrijgemaakte gemeente bestond vooral uit Nederlandse leden (of mensen met NLse ouders/grootouders etc), dus veel mensen spraken wel een beetje Nederlands. Erg grappig soms, als het half gebrekkig was of met een enorm Aussie accent. Maar het voelde heel erg als thuis.

We hebben nu nog maar twee weken tijd om te reizen, dan zit onze trip rond Australie er echt op! 29 februari* hopen we in Welshpool terug te zijn, dan zijn we Australie echt rond getrokken! Nog maar twee weken, dan moeten we ook afscheid van elkaar nemen, want wie weet wanneer we elkaar weer zullen zien. Ik ga weer aan het werk in Welshpool, Jolanda in Willowtree op 'haar boerderij'. Ze zal Mitch, de auto, meenemen dus ook daar moet ik afscheid van nemen. Ik heb heel veel zin om weer aan de slag te gaan in Welshpool, maar ik zal dit leven, de auto en Jolanda erg gaan missen. Nog maar extra genieten dus deze twee weken!!

Wordt vervolgd....

* Een oude blog, ik ben ondertussen in Welshpool. Zal hier in mijn volgende blog meer over vertellen...