We zitten in de auto bij Phill. We rijden in zijn ute over de property, ergens wat ze in Australie 'Far North Queensland' noemen. Nou, verder noord zullen we in Queensland inderdaad niet komen. We zouden wel willen, maar dat haalt onze auto niet. De wegen worden op een gegeven moment onverhard, je moet door kreekjes, modderplassen en keien etc... Nee, daar heb je toch wel een 4WD voor nodig. Anyway, we zitten nu bij Cooktown in de buurt, ergens aan een onverharde weg in the middle of nowhere. Phill is eigenaar van een cattle farm en we zijn hem een paar dagen aan het helpen, en genieten van de ruimte en het leven hier.

Op het moment rijden we over zijn landgoed*. Het gaat al schokkend en ik heb al een keertje mijn hoofd goed hard tegen het raam gestoten. Ondertussen word ik van alle kanten lekgeprikt door de zogenaamde mozzies (neefjes/muggen..) en dat is ook geen pretje, maar wel mijn eigen schuld: vergeten antimuskito-spray op te doen. Jolanda en ik zitten achter in de auto, terwijl Phill en Steve voorin zitten te kletsen over bomen, vogels en dat soort onderwerpen. Ik volg het gesprek al lang niet meer, en kijk wat uit het raam, af en toe me goed vasthoudend aan de stoel voor me. Tussen Jolanda en mij in staat een doos mangasines (ik weet niet precies hoe ik het moet schrijven), een tropische vrucht die erg lekker is. We hebben ze net bij de buren gehaald, die een mangasine plantage hebben, en onder het rijden zitten we er van te eten. Beetje lastig, want nu heb ik echt plakhanden van de schillen.

30 december zijn we hier aangekomen. Het was ongeveer 400 km vanuit Cairns. Phill had ons gevraagd of we een vriend van hem van het vliegveld konden halen. Wat een geluk dat we op dezelfde dag hier heen kwamen als die vriend zou landen in Cairns. Dus wij halen hem op en hij stelt zich voor als Jack Sparrow.... onee als Steve. Maar het zou Jack Sparrow (film: Pirates of the Carribbean) zo kunnen zijn. Hij heeft langig zwart krulletjes haar, een hoedje op, zwarte snor en baard (niet met kraaltjes en ook niet zo lang trouwens). En verder ook hoor, de manier waarop hij er gewoon uit ziet haha. Onderweg vertelde hij dat hij schipper was op een boot (haha, zelfs dat paste in het plaatje!) Okee, hij had geen gouden tand, en gedroeg zich ook niet als Jack, maar verder..... We hebben er afgelopen dagen stiekum grapjes over zitten maken. Dus ik zit hier al een paar dagen te zwijmelen hahaha (okee, dat is een beeeeetje overdreven....)

En dan.... zijn we er. We krijgen het gebaar dat we stil moeten zijn en heel voorzichtig stappen we uit de auto. We staan vlak bij een kreek, wat uitmond in een soort van grote vijver. Phill en Steve pakken uit de auto een jachtgeweer. Ik krijg nu echt wel een adrenaline stoot.. zal het nu echt gebeuren? We hadden het er al een paar dagen over gehad. In deze vijver woont namelijk een krokodil. Echt, ik maak geen grapje. We zijn dus nu gewoon op krokodillenjacht!!!! AAAAAAAAAAAAAAAHHH hoe eng maar hoe cool en hoe ontzettend spannend is dat! Wij hebben nog nooit een krokodil in het wild gezien, en dat gaat hopelijk nu gebeuren. Ik kijk nog even hoofdschuddend naar onze outfits: niet echt geschikt. We lopen (of beter gezegd: sluipen) op onze slippers over de oever van de kreek, waar we tussen de bomen door gluren. Gelukkig staan we op een hoge oever en kunnen we een heel stuk van de kreek overzien. Vrij veilig lijkt me. En er is geen krokodil te bekennen. We sluipen verder naar de vijver.... ook daar is niets te zien. Hmmmm helaas.. Volgende keer beter.

Deze morgen waren we ook al op krokodillenjacht geweest, bij een andere kreek. We mochten daar de auto niet uit komen aangezien het blijkbaar daar een stuk onveiliger was. Phill en Steve hebben toen wel een krokodil gezien, maar die zag hun eerder en was weggedoken in het diepere gedeelte. En daar kan hij dan wel een paar uur blijven zitten, dus wachten heeft geen zin.

Nou, ik weet niet of we nog weer op jacht gaan. Ik hoop stiekum morgen, want hoewel ik het best wel heel eng vind, het is toch wel echt cool om zo'n beest te zien. Echt ook een heel raar idee trouwens, die zitten hier gewoon in de kreken alsof het niets is. En het gekke is: de boeren hier vinden het heel gewoon (en natuurlijk erg lastig). Net zoals je in NL last hebt van vossen, hebben zij last van de krokodillen....Hmm, ik blijf het vreemd vinden.

Overmorgengaan we weer weg hier, na 5 dagen hier op de boerderij te hebben gewoond. We hebben nieuw werk in Mataranka, op de andere mangofarm en we kunnen maandag beginnen. Dat betekent dat we in 4 dagen 3000 km moeten rijden. Worden een paar lange dagen, maar we hebben er ook wel weer zin in. Veel door de outback, dus lekker doorrijden en vervolgens onze oud-collega's weer ontmoeten in Mataranka. Het is maar voor twee weken, maar mooi even tijd om bij te kletsen en geld te verdienen voor de westkust.

Oja, ons oud en nieuw was best leuk (veel beter dan vorig jaar iig!). Phill had een party op de boerderij waar buren en vrienden waren uitgenodigd. De buren hadden een aantal fruit plukkers meegenomen dus het was wel leuk om even te kletsen met 'soort-van collega's'.

Geen vuurwerk en geen oliebollen, maar wel lekker varkensvlees, aardappelsalade, broodjes en natuurlijk de onmisbare 'Rum 'n coke'. We waren ietwat verbaast dat de helft van de mensen voor 12 uur al vertrok, maar gelukkig waren er nog genoeg over om een happy newyear te wensen.

Vanwege onze dagen hier hebben we geen telefoon of internet gehad en dus sorry voor het niet beantwoorden van smsjes/telefoontjes/emailtjes. Morgen komen we een MacDonalds tegen dus we zullen daar stoppen voor het internet en kan ik mijn blog plaatsen.

Vertel, hoe waren jou feestdagen?! Iemand nog goeie voornemens?? Let me know!!

De beste wensen voor het nieuwe jaar!

Anneke

* niet echt natuurlijk, ik zit echt niet in de auto te typen want op dat moment had ik wel wat beters te doen