Ik zit op onze hostelkamer in Cairns. Net gedouched onder een pisstraaltje dat uit een douchekop kwam waar ik mijn schouder nog aan kon stoten, maar ben wel een beetje opgefrist na een warme dag. Het is half 10 savonds. Jolanda zit op haar bed te facebooken op mijn telefoon terwijl ze de helft van een zak dorito chips op zit te eten; de andere helft is voor mij. Ik bedacht dat het echt weer tijd is voor een blog. Het is echt al weer weken (of: kilometers) geleden zie ik tot mijn grote schrik. Dussss ik begin maar snel.

Het is trouwens niet echt normaal dat we op een hostelkamer zitten. We hebben tot nu toe bijna alleen maar in onze tent geslapen. Heerlijk hoor, dat kamperen. Soms op een super-de- luxe camping, soms gewoon op een rustplek langs de kant van de weg. Het mag hier allemaal :D. Maar aangezien het regenseizoen is begonnen en het water af en toe met bakken tegelijk naar beneden stroomt, is een hostelkamer maar wel zo handig. Ennnnn nu hebben we ook airco, geen overbodige luxe hier met het warme weer.

Een paar weken geleden hadden we best een vermoeiende autorijdag gehad en we moesten nog naar de supermarkt voor avondeten en ontbijt. Toen we klaar waren in de supermarkt, zei Jolanda: 'Zo, en nu snel naar huis.' Het duurde even en toen barstten we alletwee in lachen uit. Naar huis?! De tent ligt in de auto en we weten nog helemaal niet waar we die gaan opzetten!!

Afgelopen twee weken zijn we heel hard aan het werk geweest. We hebben ergens voor gekozen waar we al super-ervaren in waren: MANGOES ;-) We hadden er natuurlijk heel erg veel zin in want we wisten nog goed van vorig jaar hoe interessant het mango plukken was (NOT). Maar ja, als je geld nodig hebt dan moet je wat, en als je eenmaal de contacten hebt is een baan zo geregeld. En zo kwamen we donderdag 8 december in Kuranda Resort aan, waar we veel collega backpackers leerden kennen. Het Resort was echt vreselijk en 85 km vanaf de mango farm, dus na een paar dagen zijn we verhuist. Want als je na een lange werkdag van 10 uur ook nog bijna anderhalf uur in een klein busje moet zitten, vol gepropt met stinkende, plakkende, zwetende collega's, en je vervolgens nog een uur moet wachten tot een van de twee douches vrij is, daar wordt niemand vrolijk van. Een goedkopere en veel betere optie was een cabin op een camping. Schone douches, schone keuken, airco op onze mooie kamer, heerlijke bedden en maar 10 minuten rijden.

Toen we de eerste dag op het werk kwamen hoorden Jolanda en ik dat we niet hoefden te plukken!! We mochten beiden een 'harvest aid' besturen. Een harvest aid is de machine die tussen de bomen door gereden wordt, waar de mango's in worden gegooid, besproeid en via een lopende band in een krat terecht komen.

Daarnaast waren we ook supervisor: we kregen een groepje mensen toegewezen die we moesten inwerken. Ze mochten niet alle mango's plukken. Sommige waren te klein, te veel bruine plekken, te rijp etc en wij moesten er voor zorgen dat de kratten met kwaliteit mango's werden gevuld. De eerste dag was nog best interessant. Het is best leuk om zo'n machine te besturen, alles in de gaten te houden en natuurlijk zo dicht mogelijk bij de plukkende backpackers te blijven. Maar vanaf dag twee was het wel doorbikkelen. Hete zon in de lucht, hete machinewaar je op moet blijven staan, plukkers die soms erg klungelig bezig zijn of geen zin hebben, kratten die te vol of te leeg zijn (300 kilo, je mag er 10 naast zitten) en lange dagen. Maar ja, we waren hier niet gekomenomdat we dachten dat het een feestje zou worden :P

En natuurlijk waren erwel leuke dingen: we hebben heel veel nieuwe, leuke mensen leren kennen en zodoende kerst met een aantal backpackers kunnen vieren. Kerstboom, Christmas crackers en een viergangen menu (waarvan we de laatste gang gemist hebben...) En het grappige was dat we de manager van de mango farm in de kerk tegen kwamen op kerstochtend. We herkenden hem bijna niet in zijn nette pakkie (Hij ons waarschijnlijk ook niet, wij zien er zondags ook heel anders uit als dat we aan het werk zijn natuurlijk haha)

En nog een voordeel aan werken op de mango farm: het onbeperkte mangoes eten!! Want ja, ze zijn nog steeds erg lekker :D

Over lekker gesproken...... :

Een paar weken geleden was het 5 december. Via facebook las ik allemaal berichtjes hoe men het in NL had gevierd en dan is het toch wel jammer dat we zo ver weg zitten. Jolanda vond dat we toch even een sinterklaas liedje moesten zingen 'savonds voordat we gingen slapen, omdat het zo'n traditie was. 'Ja ja' dacht ik 'wat is dit nu weer voor raar idee, maar goed, als jij het zo graag wilt...'.

De volgende morgen wordt ik wakker. Het is nog vroeg, voor 7 uur, maar omdat de zon al om 5 uur op komt is het rond 7 uur al erg warm in de tent. Als ik even later naar de wc wil en de tent open rits zie ik iets op mijn slipper liggen. Het eerste wat ik denk ik: jakkie kangaroepoep! Maar dan zie ik het... drie mooie, bruine, oerechte PEPERNOTEN!!! Sinterklaas had ons zelfs in Australie nog horen zingen!! En hij had de rest van de zak in Jolanda's verrassingstas gestopt. Ow ow ow, wat waren die pepernoten lekker!!

We hebben sinds mijn vorige blog heel wat kilometers gemaakt en dus ook heel wat gezien. Hier even even kort de twee 'highlights':

FRASER ISLAND. Ken je de film Pirates of the Carribean? Weet je dat Jack Sparrow op een gegeven moment op een onbewoond eiland word gefilmt? Hagelwit zandstrand, azuurblauwe zee, wuivende palmen.... Nou, daar deed het me aan denken. Fraser Island is vrij groot en we gingen met een 4WD bus over het eiland. Alleen dat was een ervaring op zich. Er waren geen asfalt wegen (behalve in het dorpje) en dus reed de bus over zandwegen. Echt van dat dikke, mulle zand en ik kon me bijna niet voorstellen dat daar uberhaupt iets doorheen zou komen. De bus had goeie veren (gelukkig) wat als gevolg had dat we zaten te stuiteren, dan weer omhoog, dan weer naar links en rechts. Wij zaten achter in de bus en we hebben echt keihard zitten lachen want het zag er natuurlijk niet uit. Van pikzwart tot kalend grijs, alle hoofden hobbelden in een wonderlijk ritme op de maat van het hobbeligezandpad. Alsof we zaten te 'synchroon-skippyballen'.

Met de bus werden we naar een aantal mooie plekjes op het eiland gebracht: een kreek waarvan het water zo helder was dat je het bijna niet kon zien, een shipwreck die vlakbij het strand was aangespoelt, het regenwoud midden op het eiland, waar we nog een dingo (wilde hond) hebben gezien en een kristal helder meer waar we hebben gezwommen. Het leek alsof je in de zee zwom vanwege het strand en de palmen, maar het was zoet water. Echt heel erg vet leuk! Toch waren we blij dat we naar een dagje schommelen (in de bus en later op de boot naar het vaste land) toch weer op de normale weg naar de camping reden.

GREAT BARRIER REEF. We hebben een dagje op het Reef doorgebracht. Eerst een lange tocht per boot er naar toe en vervolgens de hele dag snorkelen. Beetje in het water liggen, relaxed trappelen met mn benen en gewoon kijken. Echt hoor, dit is echt mijn mooiste Australie ervaring tot nu toe. Het was alsof we in de film 'finding Nemo' zaten. Het koraal is echt zooooooo mooi, er zijn zooooo veel vissen, echt ook hele grote! En we hebben zelfs een paar clownsvissen gezien. Het water is daarnaast zo lekker warm dat je rustig de hele dag wel in het water kan liggen. Hoelang je ook in het water ligt, je ziet elke keer weer nieuwe dingen. Het is echt met geen pen te beschrijven. Echt gewoonweg FANTASTISCH!!!

Ow, de terugweg was trouwens minder fantastisch. Het was nog best wel een eindje naar het vaste land en er waren best wel golven, dus schommelde het schip. Je begrijpt: heel veel mensen werden zeeziek. Allemaal witte koppen, en af en toe een golf (jakkie!!) Petje af voor de crew! die hebben heel wat kwakjes op tijd opgevangen in kotszakjes. Of ik misselijk was? Een beetje, maar dat kwam volgens mij alleen maar van alle mensen en geluiden om me heen.

* * *

Ondertussen zijn we een dag verder. Echt een vet leuke dag ook weer. We zijn vandaag met een oude trein naar Kuranda gegaan, een rit van een uur door de bergen en het regenwoud. Over mooie, oude spoorbruggen, door handgegraven tunnels, en een paar keer langs een supermooie waterval. Mooie uitzichten over Cairns, het regenwoud en later ook de zee. In Kuranda hebben we lekker geshopt. Heel veel leuke kleine winkeltjes met echt van alles en nogwat. Het grappige was dat we natuurlijk al een paar dagen in Kuranda gezeten hadden, maar we nog geen tijd gehad het dorp te bekijken. Terugweg zijn we met een soort kabelbaan gegaan. Met zn tweeen in een bakje en zo al schommelend de hele weg terug. Heel erg mooi om het regenwoud van bovenaf te bekijken (en ook wel een beetje eng, want soms was het griezelig hoog) en natuurlijk nog meer genieten van het uitzicht over de bergen en de zee. Wat is de wereld mooi :) En zo waren we na een super leuk dagje weer terug.

Voor morgen hebben we ook wat leuks gepland: DUIKEN op het GREAT BARRIER REEF. Het zal er dan toch van komen. Snorkelen was al super gaaf dus duiken moet volgens mij nog spectaculairder zijn. We hebben een dagreis geboekt met twee duiken. Als we nog tijd over hebben kunnen we ook nog snorkelen. Ik heb er HELEMAAAAAAL zin in..

Jaja, we genieten nog steeds met volle teugen (en geven ons net verdiende geld met bakken tegelijk uit).

Voor de mensen met een kaart (of google maps): we zijn dus morgen nog in Cairns en gaan overmorgen naar Cooktown (boven Cairns, aan de kust). Daar blijven we een week ofzo en dan gaan we richting.... (tromgeroffel)... MATARANKA!! Hopelijk kunnen we hier nog even aan het werk voor we richting de westkust gaan. Eerst Broome, en dan langzaam aan helemaal naar beneden, naar Perth, Albany om vervolgens via de Zuidkust weer richting Melbourne te trekken. Het is nog een hele reis (ik zit even op de kaart te kijken. Manman, ik dacht dat we al bijna halverwege waren, maar dat is ECHT nog niet het geval. Nog ongeveer 11.000 kilometer!Ach ja, we hebben wel een paar maandjes, dus dat komt vast wel goed.)

Hoop dat jullie de koude winter kunnen doorkomen. Ik ben blij dat ik elke morgen vrolijk met korte broek en hempje weer aan kan trekken. Lang leven de zomer :-) Ik wens jullie een heel goed uiteinde en als je een oliebol of nieuwjaarsrolletje eet, denk dan even aan mij. Heel veel liefs vanuit Australie