Hallo allemaal!

Allereerst heel erg bedankt voor de leuke berichtjes, emailtjes, krabbeltjes etc. Het is zo leuk om te horen hoe het gaat met je en wat je bezig houdt! Wat voor jou heel normaal lijkt, is voor mij misschien helemaal niet normaal (de 'gewone Nederlandse dingen') en het is leuk om even over je schouder mee te kijken met wat je doet. Blijf ze vooral sturen :)

Op het moment zit ik achter het bureau in Jolanda haar slaapkamer. We zijn namelijk in Willowtree, waar Jo de maanden heeft doorgebracht toen ik in Welshpool zat. Ik ben hier al eens eerder geweest maar dat was maar voor twee dagen en nu ik hier wat langer zit heb ik een betere indruk over hoe haar leven er uit zag. We zijn hier afgelopen donderdag aangekomen en blijven tot zaterdag (zoals de plannen nu lijken..).We helpen wat met de dingen die moeten gebeuren op de boerderij, zwemmen in het zwembad naast het huis, relaxen in de zon (of in de schaduw omdat het wel erg warm is!)etc.

Afgelopen weekend was dat wel anders. Zaterdag hebben we gebowled. Niet binnen op een bowlingbaan, maar buiten. Jolanda en ik hadden dit nog nooit eerder gedaan, het lijkt wel wat op Jeux des Boules. Het werd georganiseerd vanuit Willowtree en er deden acht teams mee. Wij zaten in het team bij Jeremi (zoon van Malcolm) en een vriend van hem. Ze hebben ons de regels uitgelegd. Na een halve dag spelen zijn we eerste geworden! Dat was best grappig, aangezien wij denk ik de enige waren die het nog nooit eerder hadden gedaan. De prijs was nog grappiger: een bon voor de pub en.... voor elk een zak potgrond. Daar waren we natuurlijk heel blij mee

Daarna gingen Jeremi en nog een aantal anderen waterskien en ze vroegen of we mee wilden. Ja, leuk! Jeremi heeft een boot, waterskies en nog een aantal andere leuke dingen, dus: alles in/achter de auto en daar gingen we.

Het was erg leuk. Als eerste mochten we in de 'biscuits'. We zaten alletwee in een band, elk aan een touw achter de boot aan. Manmanman wat gaat dat hard. In het begin was het nog wel heel grappig, maar op een gegeven moment wilden ze ons er af hebben natuurlijk. En wij maar vasthouden :). Echt hoor, stuiteren over het water, en hard door de bochten! En dan is het water best hard! Maar goed, natuurlijk rolden we wel een keer in het water. Daarna op de waterskies. Heel leuk, maar niet gemakkelijk. Vandaag (maandag) merk ik de gevolgen: zo'n spierpijn dat ik niet meer normaal kan lopen enhier en daar een goeie blauwe plek. Maar het ergste is nog wel: we hebben alletwee een blauwe kont!! Echt hoor, enorme blauwe plekken! Niet normaal!!! Toen we het zagen kwamen we niet bij van het lachen! Het is dat het op zo'n genante plek zit, anders zou je er een foto van maken want het ziet er niet uit!!

Okee, ik zit hier nu even te bedenken wat ikverder ga schrijven. Ik probeer te beginnen bij mijn eind van de vorige keer.

We zijn dus bij de Dog Trials in Welshpool geweest. Dat was echt heel erg leuk. De voorbereidingen waren nogal hectisch want er moest nog zooooo veel gebeuren de voorafgaande dagen, maar uiteindelijk is het wel goed gekomen (natuurlijk: als het niet gaat zo als het moet, dan moet het maar zoals het gaat). Er is nogal wat regen gevallen in het weekend en dat zorgde voor slippende auto's en natte honden, maar bijna iedereen was voorbereid en de beroemde cowboyhoeden kwamen dan ook snel tevoorschijn (goed tegen de zon EN de regen!).

Ik heb kon er bij deze trials niet onderuit: ook ik moest mee doen. Ik had al een aantal weken Red getraind en ze was echt goed. Red was bij Paul binnen gebracht als 'rescue dog', de eigenaar wilde haar schieten omdat ze niet kon werken volgens hem. Na een aantal maanden training was ze een heel andere hond. Ze was alweer verkocht, maar de nieuwe eigenaar wilde haar na de trials op halen, dus ik kon haar nog mooi werken. Ik was best zenuwachtig, maar ik had er ook wel vertrouwen in. Red wist wat ze deed en ik wist wat ze kon. Daarnaast deed ik mee aan het laagste niveau (City Slickers) en dat moest zeker lukken. 'Piece of piss' zei Paul. Als 'verrassing' was de nieuwe eigenaar van Red ook op de trials. Paul had verteld dat ik haar ging werken en hij was zeer benieuwd. Ik kreeg alleen maar nog meer zenuwen.

Maar alles ging goed en ik werd 3e in de City Slickers! Yoehooeee :) Dat was wel leuk, en tegelijkertijd ook een leuk afscheid van Red: dit was namelijk de laatste keer dat ik haar kon werken. En de prijs: een ribbon EN ontwormingspillen voor grote honden. Ach ja, wie weet komt het nog eens van pas

Goed. We bleven na de trials nog een dagje hangen om bij te komen en alles in te pakken en zijn dinsdag dan ECHT vertrokken. Begonnen aan ons 'Rondje Australie' zoals we het noemen.

We hebben een week lang gekampeerd op verschillende mooie plekken. Zelfs een nacht in de bergen in de vrieskou! We hebben de mooie kust van NSW gezien, door de bergen gereden, verschillende nationale parken bezocht en ook nog het Snowy River Festival bijgewoond. We hebben de slechtste/duurste camping ooit gehad en zijn door de Blue Mountains gekomen! Heel mooi allemaal, elke dag genieten!

Een klein weekje later kwamen we aan in Port Stephens, waar Michael woont (weet je nog? We waren hier al eerder geweest). We zouden hier een duikcursus gaan doen.Dat was echt heel erg leuk! Na een aantal dagen theorie te hebben geleerd en de test te hebben gehaald waren we er zaterdag klaar voor! De cursus bestond uit 6 duiken waarvan 2 in het zwembad. De eerste duik was (ivm hoogtij) direct in de zee. Eerst kregen we een pakkelarie spullen die je moet aantrekken/omsnoeren. En nog een hoop gewicht: je moet natuurlijk wel zinken. Pff wat is het zwaar met al die dingen aan en om. Ik kon niet wachten om het water in te gaan. Maar in het water kreeg ik nogflippers aan, wat me helemaal onhandig maakte wantik konniet meer fatsoenlijk lopen terwijlik WELmn evenwicht moest bewaren. Enzo'n wetsuit staat natuurlijk niet charmant, maar als je je masker op doet herkent niemand je meer

Maar dan eindelijk gingen we onder water! Het was wel even slikken: ademen onder water?! Mn verstand zei dat dat kon, maar het was wel heel vreemd. Na een tijdje waren we er een beetje aan gewend. We zijn 8 meter diep gegaan. Zwommen een beetje rond en toen weer naar boven. Ik moest het nog wel een beetje leuk beginnen te vinden: het was nu meer spannend. Alle theorie spookte door mn hoofd en ik hoopte dat ik alles nog kon herinneren. Maar het ging prima en dus gingen we naar het zwembad. Daar hebben we vervolgens heel veel goefend en alle wat-kan-er-fout-gaansenario's hebben we wel gehad geloof ik.

Daarna nog een paar duiken in de zee. De oefeningen waren niet echt fijn (zoals onder water je masker afdoen, weer opdoen en leegblazen door je neus) maar het zwemmen was echt ZO COOL! Ik voelde me gewichtloos,alsof ik door het water zweefde. En ondertussen zie je mooie planten, koraal en mooie en bijzondere vissen. Een unieke ervaring.

Nu we onze cursus hebben gedaan mogen Jolanda en ik met zn 2en spullen huren en gaan duiken tot 18 meter diep. GREAT BARRIER REEF here we come :-D

Volgende keer een blog vanaf onbekende bestemming :-) We gaan richting Cairns en zien wel hoelang we er over doen. Wat een vrijheid.Echt hoor, ik kan volgens mij niet veel gelukkiger worden