Hallo allemaal!

Allereerst heb ik heeeeel erg goed nieuws te vertellen (voor mij althans...). Ik heb gisteren bericht gekregen dat mijn visum met een jaar is verlengd en dat betekent dat ik hier tot September 2012 mag blijven. Ik ging er al een beetje van uit, maar het bleef natuurlijk spannend. Want WAT als ik te horen zou krijgen dat ik het niet kon verlengen? Dan zou ik binnen een paar weken naar huis moeten vliegen en een normaal leven in Nederland beginnen... Slik, daar moet ik toch echt niet aan denken. Maar gelukkig mag ik nog een jaar heerlijk rondreizen en avonturen beleven (met Jolanda, want ook haar visum is verlengd).

Paul is nu voor een weekend in Melbourne om hondencursussen te geven. Normaal zijn de cursussen in Welshpool (hier bij huis) maar veel mensen hebben gevraagd of hij naar Melbourne wil komen voor een ‘beginnerscursus'. Dus deze keer geen werkhonden, maar ‘city dogs'. En meer gehoorzaamheidstraining dan schapen drijven. Dit is het eerste weekend dat hij daar heen gaat (en er zullen nog drie komen) en vanmorgen is hij met twintig schapen, zeven honden, vijf puppies en een hoop materialen vertrokken richting de grote stad.

Dat betekent dus dat ik alleen thuis ben met de kids. Ik moet nog maar even wat bedenken wat we kunnen gaan doen dit weekend, anders hangen ze de hele dag voor de tv of achter de computer, als het weer zo blijft.

Ik heb net een pizza besteld, want heb even geen zin in koken (dat doe ik normaal gesproken elke dag) en vrijdag is normaal gesproken pizza night dus ....

Adam heeft een nieuw project: Hij heeft een aantal raskippen gekocht en is bezig een paar kippenhokken in elkaar te timmeren (ondertussen wonen de kippen in een aantal hondenhokken). Als de kippen eieren gaan leggen stopt hij ze in de broedmachine en zo hoopt hij later die kippen te kunnen verkopen. De broedmachine staat er al, en omdat zijn kippen nog geen eieren legden, heeft hij zelf maar ‘raseieren' gekocht en die er in gestopt. Hij had nog een paar plaatsen over, en die heeft Paul opgevuld met zijn eigen eieren.Hij heeft het er maar druk mee en praat nergens anders meer over dan ‘de kip en het ei'.

Gisteren reden Paul en ik naar de dairy om bij hem koffie te gaan drinken en daar zat hij: op een stoel, in zijn geruite pyjama een sigaretje te roken, druk in gesprek met zijn kippen.

Verder heeft hij een heel schema gemaakt welke kippen wanneer naar buiten mogen, want dat kan natuurlijk niet met zn allen tegelijk. Want wat als de verkeerde haan op de kip gaat zitten?! Dan heb je natuurlijk geen raskippen meer..

Gisteren was hetde dag dat de eieren uit zouden komen. Acht eieren van Paul zijn uitgekomen, maar geen een van de anderen. Dat was wel een teleurstelling. Maar de acht ‘bastaardkuikentjes' zijn toch ook wel heel erg schattig!!

Op het moment is Sophie ziek. Sophie is Pauls favoriete hond. Ze is tien jaar en heeft al heel wat prijzen gewonnen op dogtrials. Wat er precies met haar aan de hand is weten we niet, maar ze heeft het al een aantal dagen. Daarom heeft Paul haar maar in huis gehaald. Sophie is niet echt een huishond en het hele zindelijk zijn begrijpt ze geloof ik niet (of ze is gewoon te ziek?) en dus dweil ik 3594 keer per dag de vloer, ookal laten we haar vaak genoeg naar buiten. Ach ja, het zal er bij horen. Toch hoop ik dat ze snel beter is.

Maar Sophie is niet de enige hond in huis: we hebben een puppie in huis! Deze pup heeft Paul van een vriend gekregen en was te jong om alleen buiten te zijn, dus dat is wel echt een huishondje geworden. En echt zooooooooooo schattig!!

Vorige week kwamen er drie mensen van het ‘werkhonden reddings team'. Er worden blijkbaar nog wel eens werkhonden gedumpt omdat ze niet goed werken, of om andere redenen. Deze honden komen bij het reddings team terecht, en die proberen een nieuw thuis te vinden. Nu hadden ze Paul gebeld omdat ze een hond hadden waar ze geen raad mee wisten. Hij was niet direct agressief, maar heel wild en wilde niet luisteren. Via via kwamen ze aan Pauls adres, en zo stonden ze dan laatst op de stoep. Ik was natuurlijk razend benieuwd wat voor hond dat zou zijn en hoe Paul dat zou aanpakken. Nou, echt hoor: na vijftien minuten was het een heel andere hond. De mensen van het reddingsteam stonden met open mond te kijken en geloofden niet wat ze zagen. Serieus: ze hebben gefilmd zodat ze het aan collega's konden laten zien!

Een soort van Martin Gaus dus, alleen dan in het echt. Echt heel erg bijzonder om dat te zien. En weet je, het gekste is: Hij haalt helemaal geen poespas uit! Het is eigenlijk allemaal heel logisch wat hij doet. Maar hij benaderd het vanuit het standpunt van de hond. Hij weet wat die beesten denken. Bere interessant :-) Thinking like a dog ;)

Nou, het is alweer half twaalf: tijd om op bed te gaan.

Ik hoop morgen een aantal foto's op de site te zetten!