Over een dag aan het werk als 'rousabout', geslachte kippen en mn nieuwe kamer
Ik ben alweer bijna drie weken in Welshpool! Tijd voor een nieuwe blog, want er gebeurt echt heel veel hier! Het is nog steeds fantastisch en ik geniet elke dag. Ik voel me echt 'deel van het gezin', een soort van oudere zus van de kinderen (en ook wel een beetje moeder zo af en toe..... hmmm het zal erbij horen...)
Naast de kids en het huishouden help ik Paul regelmatig mee met de honden en af en toe met de schapen. Ik heb een paar keer meegeholpen de honden te trainen en Paul vindt dat ik mee moet gaan doen met de 'Easter Trial': een wedstrijd die Paul organiseerd met Pasen,waarin je met je hond een paar schapen een parcour moet laten lopen. Je start met 100 punten en als je (hond) dingen fout doet krijg je punten aftrek. Nou, ik zie dat helemaal niet zitten want ik raak nog regelmatig met de woorden in de war en ze hebben strenge eisen zodat je vrij snel gedisqualificeerd kan worden. Daarnaast houd ik er helemaal niet van als ik zoiets moet doen terwijl er zo'n 250 mensen EN een jury toekijken. Ik moet dus nog maar even bekijken of ik echt mee ga doen...
Zoals ik al eerder heb verteld: er komt hier van allerlei volk over de vloer. Mensen die belangstelling hebben in de kelpies, werklui die met mijn kamer bezig zijn, mensen voor de hondenschool, mensen die een werkhond hebbben maar geen schapen/eenden en daarnaast natuurlijk gewoon vrienden. Het komt hier zo aanwaaien en blijft al dan niet slapen. Heel leuk en vaak interessant om al die mensen te ontmoeten! Afgelopen weekend bijvoorbeeld, toen was Steward er. Hij is schaapscheerder van beroep en heeft over de hele wereld schapen geschoren. We kwamen zo wat aan de praat en hij vroeg of ik niet een kijkje wilde nemen in de 'shearing shed' (schaapscheerschuur). Ik keek Paul met een schuin oog aan, en gelukkig vond hij dat een idee. En zo kwam het dus dat ik afgelopen donderdag in de auto zat richting de shed.
Ik had een 'mud map' (zelfgetekende plattegrond) mee van Paul en dat was wel nodig want de schuur stond ook vrij in de middle of nowhere. Uiteraard ben ik nog een keer verkeerd gereden en kwam ik wel in de middle of nowhere, maar niet op de juiste plek. Gelukkig kwam ik er snel genoeg achter dat ik een afslag gemist had (ik zat waarschijnlijk op dat moment net op de mud map te lezen...) en een uur later was ik waar ik moest zijn. Die dag heb ik een hele hoop schapen voorbij zien komen! Er waren 4 mensen aan het scheren, 1 'rousabout' ( = iemand die de wol oppakt en op de 'fleece table' gooit, de overige wol opveegt, de 'buikstukken' uitzoekt, de anderen helpt als dat nodig is en eigenlijk alle ander klusjes doet die gedaan moeten worden). Verder waren er nog een paar anderen bezig met de wol 'uit te pluizen' en sorteren, in grote pakken aan het persen en de schapen op te drijven. Ik heb de rousabout geholpen en verder wat rondgelopen en bekeken hoe het allemaal in zn werk gaat. Ik kan hier heel uitgebreid op in gaan, maar dan wordt het verhaal erg lang. Wil je het toch weten, mail me dan even :)
Het is echt fasinerend om te zien het er aan toe gaat in zo'n schuur. Allereerst hoe zo'n schaap geschoren wordt, en helemaal in het tempo! Steward schoor die dag (8werkuur) meer dan 200 schapen. Dat betekent 25 per uur en is dus iets meer dan 2 minuten per schaap. In die tijd heeft hij het schaap niet alleen geschoren, maar ook nog moeten vangen en uit het hok slepen.. Jaja, je kan wel zien dat hij dit jaren gedaan heeft...
Af en toe gebeuren wel eens ongelukken met die scheerapparaten, bijvoorbeeld als een schaap een onverwachte beweging maakt. Op een gegeven moment haalde een scheerder zonder ophef of gedoe eennaald en draad uit zijn broekzak (of weet ik veel waar vandaan..) en hoppa, even later stond het arme schaap al weer rustig buiten in het zonnetje, met een paar mooie knopen in zn vel.
De scheerders staan de hele dag krom, of eigenlijk hangen ze half in beugels, met dan weer een poot, dan weer een kop tussen de knieeen. Ik heb ook even een poging gedaan, maar nee, het lijkt me niet het meest relaxte baantje, en ik was blij met mijn rousabout baantje...
Omdat ik ook vaak in de weekenden moet werken (Paul heeft dogschool of is zelf naar een Trial) heb ik dus soms doordeweeks een paar dagen vrij. Het is leuk om dan de auto te pakken en rond te touren. Het is echt een enorm gave omgeving, met de oceaan en heuvels zo dichtbij. Veel te zien, veel te ontdekken :)
Gisteren werd Paul door Steward gebeld of ik vrij kon krijgen komende maandag tot woensdag. Hij had nog iemand nodig als rousabout en vroeg of ik dat wel wilde doen.Het is hier een paar uur rijden vandaan, dus ik kan daar overnachten. Paul vond dat prima, en ik vind het helemaal leuk! Even wat anders dan de kids en het huishouden hier, en je komt zo op de meest leuke plekken terecht! Ik heb er nu al zin in!
Nog een paar nachtjes slapen en dan kan ik trouwens verhuizen naar mijn nieuwe kamer (als alles mee zit). Het ziet er nu echt heel anders uit als toen ik hier kwam, en je ziet het elke dag veranderen. De badkamer is zo goed als klaar, de deuren van de inloopkast moeten er nog in en de kozijnen moeten worden afgewerkt. En dan kan het meubilair erin! Gisteravond zijn we bezig geweest om de boel te verven. Niet alleen mijn kamer, maar we hebben de keuken ook direct maar 'even' mee genomen. We (Paul, Gareth en ik) begonnen rond 10 uur 's avonds, volgens Paul het beste tijdstip. Een paar grijsgedraaide cds en een lege fles rum later besloot Gareth dat het verstandiger was om er mee op te houden want, zo vertelde hij 'ik kan gewoon geen rechte strepen meer op de muur krijgen'. We hadden geen idee van tijd meer, want de klok was (uiteraard) van de muur gehaald en lag ergens tussen de troep. We hebben de boel de boel gelaten, gezellig een kop thee gedronken en zijn vervolgens ons nest maar in gekropen.
Gareth heeft 25 hanen gebracht, voor de slacht. Vanmorgen heb ik gezien hoe dat precies in zn werk gaat (niet heel erg fris, maar ja het moet gebeuren als je het wilt eten). Ik denk dat ik het de volgende keer zelf kan doen. Daarnaastheb ik m klaargemaakt in de oven. Het was niet helemaal zoals het zou moeten (hij was erg taai.. volgens de heren hier omdat hij te oud was..) maar we kunnen nog wel een paar keer oefenen gelukkig :) Ik ga zo nog maar even googlen of ik kan vinden wat er anders had gemoeten..
Dat was het eerst voor nu. Ik heb al foto's en een paar leuke filmpjes op de site gezet :)
Reacties
Reacties
Heey meid!
Echt weer een gaaf verhaal, ben nog steeds zo jaloers op jullie! Super gaaf. Ik hou jullie goed in de gaten hoor ;)
xxxx
Haha mooi verhaal weer ;)!
Enjoy!!
Liefs!
WAAAHHH Anneke!!!
net als in McLeod's daughters!!!!
(hoever ben je trouwens met de serie?)
maar wat leuk al die afwisselende dingen!
Liefs mij
Geweldig Anneke, Wat beleef jij veel nieuwe dingen! Fijn om steeds weer te lezen hoe jij daar geniet. Liefs en groeten ook van papa.
Bedankt maar weer. Ben benieuwd welke kleuren de keuken en je kamer geworden zijn en .... hoe laat het nu echt geworden is en hoe dat de volgende morgen ging.
Groetjes,
Johannes
Bedankt voor de reacties, erg leuk om te lezen!! :)
@ Jitske: ik ben net in seizoen 2 begonnen, heel erg leuk! Ik hoop dat ik Jolanda in kan halen, die heeft niet zo'n goede internetverbinding geloof ik..
@ Johannes: de kleur is een soort van geel/groenig. Zonnig overdag, warm 's avonds (volgens Gareth, ik heb daar niet zo'n kijk op). Ik zal wel een paar foto's op de site zetten. Toen ik die avond in bed lag zag ik dat het rond 3 uur was. En uiteraard waren we de volgende morgen moeilijk wakker te krijgen. Maar het resultaat ziet er goed uit, en daar gaat het om :)
Hee Anneke!
Super leuk om je blogs aldoor te lezen!
Haha, en, heb je meegedaan aan die 'Easter Trial'? ;)
Liefs Annet
je hebt het zedker heel druk, al een tijdje geen nieuw verhaal meer
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}