We hebben werk gevonden! Jaja, het is weer echt een baan om over naar huis te schrijven, dus dat doe ik dan ook maar ;). Deze weken ben ik ‘room attendant' (leuk woord voor schoonmaakster) in een groot hotel met 4 tot 5 sterren. Terwijl Jolanda en Christinazich nog een keer heerlijk omdraaien zijn Claudia en ik al onderweg naar het werk. We beginnen om 9.30 (of een uurtje eerder als het een drukke dag belooft te worden). Het hotel heeft 5 filialen en we worden in teams ingedeeld zodat ieder team (van 2 tot 4 personen) één filiaal voor zijn rekening neemt.

We zorgen dat we goed op tijd zijn, want ben je te laat dan heeft dat gevolgen voor de rest van de dag! Er zijn namelijk twee verschillende soorten schoonmaakdoekjes, waarvan de ene veel stofpluisjes achterlaat op deuren en spiegels. Ben je te laat, dan zijn de goede doekjes weg en loop je de hele dag je eigen pluisjes weg te vegen. En dat wil natuurlijk niemand. Dus we zorgen dat we een half uur voordat we moeten beginnen aanwezig zijn, en vaak hebben we geluk.

Er schijnt trouwens echt een ‘schoonmaakdoekjesoorlog' aan de gang te zijn, want we hebben ontdekt dat sommige collega's de goede doekjes verstoppen zodat ze nog wat hebben voor de volgende dag. Dus we kijken alle kasten na en vooral in weggemoffelde plastic zakken vinden we vaak nog wat extra doekjes.

Dan maken we onze emmers klaar met vijf verschillende soorten schoonmaakmiddel, deurstop, plastic zakken en dan is het vieste karwijtje van de dag aan de beurt: kies je wc borstel. Er staan zo'n 50 borstels heerlijk in het chloor te weken, nog van de vorige dag. Ze zien er dan wel weer wit uit, maar het idee is niet echt fris. Met twee vingers plukken we er eentje uit en stoppen we m in een plastic zak, in de hoop dat we m niet te veel hoeven te gebruiken.

Nadat we te horen hebben gekregen welke kamers als eerste moeten en welke bijzonderheden er zijn, moeten we vijf minuten rek- en strekoefeningen doen. Dit doen we ‘gewoon' op straat voor de personeelsingang. Toeterende automobilisten, grijnzende mensen, maar collega's vinden het allemaal heel gewoon en ik doe maar net of ik het ook héél normaal vind. Nu zijn we dan echt klaar voor de dag, het werk kan beginnen.

De rest van de dag is het: schoonmaken, bedden afhalen, schoonmaken, bedden opmaken en schoonmaken. Er mag geen haartje of vingerprint in de hotelkamer te vinden zijn. Soms, als ik een nieuwe (nog vieze) hotelkamer binnenloop vraag ik me af of het echt gaat lukken, want sommige mensen (vooral met kleine kinderen) kunnen er toch een zooi van maken! De tijden waarop we vrij zijn is heel verschillend. In en net na het weekend is het heel druk, gedurende de week iets minder. Soms werken we tot na 6 uur, soms zijn we om 3 uur al vrij.

Maar zolang je maar met leuke collega's werkt, is het wel uit te houden. We hebben ondertussen al weer 2 weken gewerkt en we gaan dit waarschijnlijk nog 2 weken doen. Hopelijk hebben we tegen die tijd weer iets anders gevonden.

Op het moment ben ik overal aan het solliciteren en maken we plannen wat we straks willen doen. Het is waarschijnlijk gemakkelijker als Jolanda en ik uit elkaar gaan in verband met het zoeken naar werk. Vaak is er plek voor één, en we zijn dus los van elkaar aan het solliciteren.

Gisteren met iemand aan de telefoon gezeten die een ‘dog farm' heeft die honden fokt en traint voor de jacht en veedrijven. Hij heeft nog iemand nodig om te helpen. Klinkt mij enorm in de oren natuurlijk! Over een paar dagen zal hij laten weten of hij akkoord gaat. Ik wil niet teveel hopen, maar het zou toch vet cool zijn, zoiets?! Verder weer ingeschreven op een au pairsite en al heel veel reacties gehad van mensen uit heel Australië (in de ski gebieden, op Tasmanië, op boerderijen in de outback etc) Dit is ook nog een optie natuurlijk! En het fruit plukken houd ik in de gaten. Het kan dus echt alle kanten op, en dat maakt het leven wel heel erg leuk!

We wachten af hoe alles gaat lopen! Ik houd jullie op de hoogte!

Ik ga nog even wat foto's online zetten