Omdat we met kerst klaar waren met bomen sproeien (HOERAAAA ) hebben onze dagen wat meer afwisseling.

We zijn een paar dagen aan het mangobomen planten geweest. Elk jaar worden er ongeveer 500 nieuwe bomen geplant omdat er bomen dood zijn door bijvoorbeeld termieten (of doordat er een trekker overheen is gereden...) of niet groeien om wat voor reden dan ook. Bruce haalt de oude bomen eruit en Jolanda en ik planten er een nieuwe boom (van 1 tot 2 jaar oud). Dat is wel een leuk werkje. Het idee dat die bomen zo groot gaan worden als de andere bomen en waar andere backpackers straks weer mango's van gaan plukken die ergens in Australië en/of Azië gegeten gaan worden is wel cool!

Afgelopen dagen zijn we allebei aan het onkruid sprayen geweest. Jolanda in de buggy en ik in de trekker (met airco!!). Dat betekent dat we allebei met een rotgang van 3.6 (als je geluk hebt 3.7) km per uur over het erf rijd om alle onkruid te besproeien. Ik moet elke bomenrij twee keer bij langs en dat acht uur op een dag. Niet echt interessant dus. Je ziet geen mens, zit maar wat te zitten en moet zo recht mogelijk rijden. En als je even niet op let dan heb je kans dat je een boompje ramt met de sproeier.. (oeps..

) En elke dag begint het gedenk weer: wat ga ik doen als ik weer in NL ben, wat wil ik eigenlijk, meer reizen of juist niet... enz enz. Ik ben er nog steeds niet uit, maar het is wel leuk om daar over te fantaseren...
Op een gegeven moment betrapte ik me er op dat ik tegen een sprinkhaan zat te kletsen die op de voorruit was gaan zitten. En toen hij na een kwartiertje wegsprong voelde ik me nog 'alleen-ner' dan ik al was...
En verder ben ik de trekker wat aan het uitproberen. Wat gebeurt er als ik op dit knopje druk, of aan dit hendeltje trek etc. Best leuk, zolang je niets kapot maakt

Vrijdag, de laatste werkdag. Wat een heerlijk idee, maar wat ga ik het leven en de mensen hier missen. We hebben een erg leuke tijd hier gehad, leuke dingen gedaan en veel geleerd. En daar zit ik dan, half huilend in de trekker, te denken over alle leuke dingen hier (nee hoor, das echt overdreven).

Maar tegelijkertijd heb ik ook echt zin in de nieuwe avonturen: 's Morgens niet weten waar je 's avonds gaat slapen, hoe je dag eruit gaat zien, wat er gaat gebeuren en wat je allemaal tegenkomt. Elke dag één grote verrassing! HOE LEUK!!
Als afscheid werden we door een paar collega's mee uit eten genomen. Heel erg gezellig. Na het eten nemen we afscheid van elkaar want de volgende morgen willen we al heel vroeg weg...

Zaterdagmorgen: Spullen in de auto (wat hebben we een zooi! Maar alles is wel wat georganiseerder als de reis hier naar toe: we hebben een ontbijttas, een lunchtas, een warm-etentas, een drinkentas en een (heel belangrijk ) lekkere dingen tas (helaas passen niet alle lekkere dingen erin)). Na een uitgebreid afscheid met Scott (haha Jolanda ) gaan we dan echt. Op weg naar Alice Springs, 1069 km verderop...

Byebye beautiful Mataranka!!