‘You would not believe your eyes, if ten million fire flies....' Owl City schalt in de vroege morgen door mijn kleine kamertje... Ik druk de wekker uit, draai me nog één keer om maar ik weet: ik moet er uit. Het is 5 uur, buiten nog pikdonker maar over een uur zal het licht zijn en moeten we beginnen met werken. Na het ochtendritueel (wc, wassen, insmeren met zonnebrandcrème, insprayen met anti-insectenspul, aankleden) loop ik met mijn zaklamp riching het keukenblok. Jolanda zit al te ontbijten, die heeft vaak iets minder moeite om er uit te komen. Ondertussen dat ik mijn ontbijt zit te eten, smeer ik mijn broodjes voor de lunchpauze en zie ik dat het al bijna tijd is om te gaan. Tandenpoetsen, werkschoenen aan en dan lopen we richting de loods waar Scott de tank van de trekker al heeft gevuld met water en ‘Grow-Slow', het hormoon die de bomen moeten hebben. Jolanda en ik stappen in de ute (bedrijfswagen) en rijden richting blok 31, waar we moeten beginnen. Scott volgt met de trekker. Ik zie dat er wat wolken zijn! Hopelijk blijven die nog even. Zonnebril op, oordopjes met muziek in mijn oren, muskietennetje over mijn hoofd en hoed op: ik ben er klaar voor!

We pakken de sproeiers en daar gaan we, van boom tot boom. We slaan de sproeiers om de boomstam, Scott zorgt dat er voor 5 seconden vloeistof uitkomt en als dat stopt lopen we naar de volgende boom om bovenstaande te herhalen. En nog een keer... en nog een keer... en ...

Na het eind van de rij stopt Scott. Ik hang de sproeier op, drink een paar slokken water en dan gaan we naar de volgende rij. Gisteren hebben we uitgerekend dat we 3300 bomen per dag moeten doen willen we voor Kerst klaar zijn. Het is haalbaar, maar wel krap.

Rond 9.00 hebben we een korte pauze: de pomp heeft nieuwe diesel nodig. We zoeken een plekje in de schaduw en gaan daar even zitten. Zo'n 10 minuten later gaan we weer verder. We doen dit nu al zo'n tweeënhalve week, maar hebben veel problemen gehad met de sproeiers, elke keer ging er weer wat stuk en moesten we wachten tot het klaar was. Nu lijkt het allemaal gefikst: we hebben al drie dagen geen problemen meer gehad, en nu schiet het dan ook echt op gelukkig. Heel héél af en toe gebeurd er iets excitings. Laatst bijvoorbeeld: toen zagen we een HELE grote spin. Of er gaat iemand (meestal ik) vlakbij (of zelfs IN)een mierennest staan, dus kruipen ze allemaal over je schoenen en benen heen. Dan moet je dansen en stampen om ze er weer af te krijgen! Of er wordt iemand (meestal Jolanda) gestoken door een (of meerdere) wespen die hun nesten aan het maken zijn in de bomen. Of Scott maakt een fout en zet mijn sproeier aan terwijl het Jolanda's beurt is. Of er komt een wolk voor de zon zodat we even schaduw hebben. Of we zien een wallaby ergens verderop... (Ik denk dat ik nu wel alle dingen genoemd heb die afgelopen weken zijn gebeurd...)

Rond 11.30 hebben we lunchpauze. We stappen in de ute, rijden naar huis en zitten af te koelen in de keuken met airco, eten onze lunch en bespreken met Noodles (collega, echte naam Iain, dankt zijn bijnaam aan zijn krulletjes) the most exciting things we have had today.

De pauze gaat heel snel voor bij. Nog 2 uur te gaan en dan zijn we vrij. We lopen op schema en gaan ons amount voor vandaag wel halen! Ik kies deze keer Anouk als muziek en daar gaan we weer. De laaste twee uur gaan best snel en voor we het doorhebben zijn we vrij. We rijden terug, schrijven de uren op en lopen naar huis. Douchen!! Heerlijk!! Het is wel een teleurstelling dat de helft van mijn bruine kleur na het douchen is verdwenen, dat was gewoon zand en stof. Ik ga op mijn kamer even op bed liggen en val al snel in slaap. Een uurtje later word ik weer wakker en ga ik op de veranda zitten lezen en klets wat met Jolanda en Noodles. We zijn vanavond uitgenodigd bij Scott en Claudia voor dinner en zo rond 6 uur lopen we die kant op. De kerstmuziek komt ons tegemoet. Claudia heeft wraps gemaakt (lekker!!) en na het eten komt ze met een doos met crackers aanlopen: soort van cadeautjes die je met twee personen open moet trekken en degene met het grootste gedeelte krijgt wat er in zit: een klein cadeautje, een papieren kroon en een raadsel. (Wij snappen de meeste raadsels niet omdat het vaak woordgrapjes zijn waarvan wij de woorden niet kennen). Dit is wat de mensen doen met kerst en zo hebben gisteravond dus onze kerst gevierd. Zo rond een uur of 23.00 lopen we richting huis. Morgen zijn we vrij! Heerlijk uitslapen! Ik poets mijn tanden en loop met mijn zaklamp riching de slaapunit. Ik wens Jolanda welterusten, loop mijn kamer binnen en kruip mijn nest in.. Er is alweer een dag voorbij...