We zijn vrijdag aangekomen in Katherine, na een reis van 5 dagen van samen 3100 km! Gemiddeld zo'n 600 km per dag in een bloedhete auto (dus zonder airco) waar een klein ventilatortje hardnekkig probeert om ons wat koelte te bezorgen maar wat aanvoelt als een hete föhn. 's Nachts was het veel koeler, maar vanwege de kangaroes wordt er dan afgeraden om te rijden en toen we de hoeveelheid dode dieren zagen begrepen we dat ook wel.. Maar ach, een mooi uitzicht, muziek (bedankt Steef!) en een Quest (Bedankt Frog!) doet wonderen. Dorpen waren om de 100 a 200 km en de betekenis van het woord ‘dorp' wordt hier ook wat ruimer genomen. Vaak is het een pompstation (met benzineprijzen variërend van $ 1,245 tot $ 1,975*!!) een supermarktje, een plek waar reizigers kunnen overnachten (hotel/motel) en een paar huizen waar de eigenaren en werknemers wonen. In the Outback kunnen ze de prijzen zo hoog gooien als ze willen, want men moet toch tanken, eten en slapen.

We hebben dan ook op de meest bijzondere plaatsen overnacht. Zo hebben we er een hostel gehad waar een enorme kakkerlak door onze kamer rende (gelukkig sliep ik boven in het stapelbed...), waar de receptioniste te lui was om uit haar stoel te komen (volgens mij was ze zelfs te lui om te praten...) en waar we $15,- voor een lepel zouden moeten betalen om die te kunnen gebruiken voor ontbijt (de regel was: Als je de spullen niet afwast en opruimt worden ze ingenomen en tegen betaling kun je ze bij de receptie ophalen.. Wat er dus op neer kwam dat de planken in de keuken zo goed als leeg waren vanwege mensen die al lang vertrokken waren). Die morgen heb ik mijn muesli maar met een plastic vorkje gegeten...

We hebben een hotel gehad waar de wasbak bijna wegroestte, waar de lach van de barvrouw tot in onze kamer te horen was, waar er tot 3 uur 's nachts mensen op het balkon van onze verdieping een serieus gesprek probeerden te voeren terwijl de tafel vol (voor-hun-niet-te-tellen) bierflesjes stond, een hagedis besloot ons gezelschap te houden en de muren in de douche te glibberig waren om aan te raken.

We hebben ook in een motel gezeten waar een zwembad bij was! Erg luxe en ik heb een spreekwoordelijke duik genomen (je mocht niet duiken daar, want zó luxe (= diep) was het daar ook weer niet).

Nu zitten we in een motel met een soort van caravanpark erbij. Allerlei dieren rennen hier rond, het is een soort van kinderboerderij-idee, alleen dan op zn Australisch (dus geen geiten, maar kangaroes). Verder kippen en ganzen, en alles struint hier zo om de tent. Wel gezellig. Minder gezellig zijn de insecten, hagedissen en kikkers. Eerst zagen we alleen heel veel kleine mini kikkertjes. Maar later zagen we de ‘moederkikkers'. ZO GROOT ALS EEN VUIST! En de insecten hier zijn trouwens ook echt bizar. Het lijkt wel alsof alles hier 4x zo groot is als in Nederland. Spinnen, krekels, mieren, wespen, libelles.... Op zich wel interessant om te zien, maar niet om geprikt door te worden. Jolanda en ik lopen al met een hoop rode bulten/bultjes rond, ik denk dat het ook 4x zo erg jeukt en dat je er 4x zo lang last van hebt...

Er zijn trouwens ook gelijkenissen tussen de hostels/hotels/motels:

Vaak staan we gebukt te douchen, ze houden hier blijkbaar niet van lange mensen. De douchekoppen zitten lager dan onze koppen. Misschien denken ze: met kromme knieën douche je niet zo lang, scheelt weer water.... Jolanda wil de Australische Staat al aanklagen omdat ze 0 benen krijgt van het douchen (zegt ze net).

Niet alleen de douches zijn laag, ook de spiegels.. Na het douchen kunnen we direct onze navel inspecteren...

De bedden worden hier zo goed ingestopt dat we eerst 10 minuten tijd nodig hebben om de achterkant los te scheuren dan kunnen onze voeten naar buiten steken en passen we beter in bed.

Morgen gaan we naar Mataranka. Het schijnt dat ons werk dáár is, en niet hier in Katherine. Dat hoorden we na het invullen van stapels papieren op het kantoor waar we ons vandaag moesten melden . Beetje balen, want na zoveel dagen in de Outback is Katherine echt een leuk en relaxed plaatsje waar ik best een tijd zou willen blijven. Mataranka daarentegen is weer in de middle of nowhere (dus waarschijnlijk weer zonder internet en mobiel bereik). Eén dag in de week zijn we vrij en hebben we de mogelijkheid om naar Katherine te gaan. Hier zullen we vast gebruik van gaan maken.

Ik ben benieuwd naar het werk wat maandag gaat beginnen en heb er echt zin in. Het is ook wel weer leuk om weer even wat om handen te hebben, en een vast ritme. Daarnaast is het geld natuurlijk ook welkom, hier wordt je slapend arm (gem $ 25 per nacht voor een bed in een hostel, $45 in motel) en fruit plukken verdient vrij goed. Ik hoorde dat het plukken zelf wel relaxed is, maar het zal ongetwijfeld erg warm worden (het is nu al zo'n 35 graden en het is nog niet eens volop zomer!) Daarnaast is de luchtvochtigheid erg hoog (dat wordt dus zweten...) en het regenseizoen begint nu ook zo ongeveer. Dat wordt vast een nieuwe ervaring.. En ja, ik kwam hier ook voor de warmte, bij het idee dat het in Nederland koud is houd ik het hier vast nog wel even uit!

Terwijl ik dit schrijf laat Jolanda haar misthoorn-gaap** horen. Ik denk dat het tijd is om te gaan slapen.

Tot de volgende keer!

*$1 = € 0,75

**gaap met een geluid wat pijn veroorzaakt in andermans oren